سالار صحرانورد/ امروزه ترافیک در جامعه ی ما به عنوان یکی از معضلات بزرگ و پیچیده حوزه ی عمران و حمل و نقل شهری محسوب می گردد که ضمن تصویرسازی سیمای زشت شهری و اتلاف وقت و انرژی و تحمیل هزینه های گزاف بر حوزه عمران شهری، باعث تحریک سیناپس های عصبی جامعه شده و در گذرگاه زمان این پاشنه ی آشیل به ویژه در کلانشهر های کشور نزدیک مرز انفجار قرار داشته و در صورت تداوم بی توجهی متولیان امر، ترافیک شهری همچون کبریتی در انبار باروت عمل خواهد کرد!
چنانچه در چهارچوب این موضوع تراز ارزشیابی را روی نقشه توپوگرافی کلانشهر ارومیه گذاشته و از تمام زوایا یعنی نقش کارکردی دستگاه های خدمات رسان و ذینفع (شهرداری، شورای شهر، پلیس راه و شورای ترافیک) در مدیریت بحران ترافیک، ایجاد زیرساخت های عمرانی لازم، آموزش و ارتقا سطح فرهنگ عمومی شهروندان در استفاده از وسائط حمل و نقل را مورد واکاوی قرار دهیم یقینا نمره ی رفوزه پرچمدار این ارزیابی بوده و بیش از پیش ناکارآمدی مدیریتی و شعار درمانی های مسئولان را در سمع و نظر مردم نمایان خواهد ساخت!
همچنان که رسانه های ارومیه در طول ادوار گذشته به صورت متوالی با انجام مصاحبه و گزارش گیری، متولیان حوزه ی حمل و نقل شهری را نسبت به تبعات نامبارک ترافیک آگاه کرده و به نیابت از افکار عمومی پا در میدان مطالبه گری گذاشتند، اما مدیران مسبوق و کنونی نه تنها هیچ ارزشی برای این هشدارها قائل نشده بلکه هیچ برنامه و مانیفست راهگشا برای خروج شهر از این وضعیت بلبشو را نداشته و عمدتا با تشکیل کمیته های کوچه بازاری و جلسات فله ای برای ثبت چند عکس خاطره انگیز یا بعضا انتخاباتی بدون هیچ گونه خروجی در کنار هم جمع می شوند!
امروز ارومیه بیش از هر چیز دیگری درگیر بحرانی به نام ترافیک هست و این معضل روز به روز مثل خوره به جان شهروندان افتاده و ضمن تحریک سلول های عصبی جامعه، باعث تحمیل هزینه های سنگین سوخت و استهلاک خودرو، اتلاف وقت و انرژی، افزایش آلایندگی هوا با انتشار کربن دی اکسید، افزایش آلودگی صوتی و آمار تصادفات در سطح شهر می شود‌که می‌طلبد دستگاه های ذیربط ضمن اهمیت دادن به موضوع، بدون فوت وقت وارد میدان عمل شده و با استعمال از انظار اساتید دانشگاهی مجرب و افراد متخصص و همچنین با اتخاذ سیاست های راهگشا و کارساز این توده ی سرطانی را از کالبد شهری برداشته تا ضمن فعال شدن ریه های شهری کلانشهر ارومیه وارد مرحله ی جدیدی از برنامه ی توسعه و آبادانی عمرانی شود
به نظر می رسد در بحبوحه ی این وضعیت آشفته بازار، مجموعه ی دولت و دستگاه های خدمات رسان رسالت سنگینی بر دوش دارند که دلیل سنگینی آن نقش غیر قابل انکار دولت در برهم‌زدگی نظام موازنه ی خرید و فروش خودرو، تحمیل خودروهای غیراستاندارد با شاخص های فنی پایین به جامعه، گران کردن هزینه سوخت، عزم ضعیف دولت برای جذب سرمایه گذار در حوزه ی عمران شهری، عدم تخصیص اعتبارات عمرانی بر مبنای ظرفیت های مستعد شهری می باشد که فارغ از هرگونه نگاه سیاسی و منطبق با واقعیت‌های جامعه، به نظر شخص نگارنده مجموعه دولت و دستگاه های ذیربط در بحث ترافیک مرزهای فرسایش مدیریتی را در سطح جهان جابه جا کرده و از این‌حیث کشورمان در شاخص های توسعه و آبادانی و همچنین وجود مکانیسم‌های مدرن حمل و نقل شهری از کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته فاصله ی زیادی دارد چه بسا راهکارهایی برای برون رفت از بحران ترافیک ارومیه وجود داشته که می طلبد دستگاه های ذیربط در این مسیر پرتلاطم و ناهموار دوش در دوش یکدیگر قدم برداشته تا برای حل این آسیب شهری پای کار بیایند که از جمله آن ها می توان به ایجاد زیرساخت های عمرانی لازم و متناسب باجمعیت و شاخص های مهاجرپذیری شهری، آموزش و ارتقای فرهنگ عمومی شهروندان نسبت به استفاده صحیح از خودروهای شخصی، نوسازی ناوگان حمل و نقل شهری، جلوگیری از جولان خودروهای فرسوده، افزایش تعداد پارکینگ، خارج کردن ارگان ها، بیمارستان ها و مطب های پزشکی و مراکز تجاری از پوسته ی مرکزی شهر به مناطق کم ترافیک و افزون بر آن ایجاد زیر ساخت های عمرانی مانند پل های روگذر و زیر گذر، پیاده راه و پل های مکانیزه برای عبور و مرور و همچنین تکمیل عملیات عمرانی تقاطع غیر همسطح آذربایجان و رینگ کمربندی ارومیه اشاره کرد.
امیدواریم ارگان های اجرایی و سیاست گذار به صورت یکنواخت و همگن با اتخاذ سیاست های کارآمد ضمن برخورد منسجم با این معضل شهری، باعث جلوگیری از تحمیل هزینه های هنگفت و آسیب های غیرقابل پیش بینی در گذرگاه زمان برای ارومیه مظلوم شوند!
روزنامه نگار
انتهای پیام/