ندا فرشباف/ متخصصان محیط زیست طی نشست تخصصی با موضوع احیای دریاچه ارومیه نسبت به عواقب بی توجهی به احیای دریاچه ارومیه هشدار دادند.

در این نشست که با همت خانه توسعه آذربایجان ترتیب یافته بود، جمعی از اساتید دانشگاهی نظرات تخصصی خود را در راستای احیای دریاچه ارومیه ارائه کرده و موانع موجود را بررسی کردند.

عباس کشاورز به تشریح الگوی کشت پیشنهادی کمک به احیای دریاچه ارومیه پرداخت و افزود: من در سال ۱۳۸۸ و قبل از تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه، طی مقاله ای از وضعیت دریاچه ارومیه ابراز نگرانی کرده بودم اما گوش شنوایی نبود. اکنون نیز معتقدم راه‌حل بحران‌ها از جمله بحران آب از طریق گفت‌وگو قابل حل است.

وی ادامه داد: معتقدم کشور در حال حاضر با دو ابرچالش مواجه است که یکی بحث اشتغال و دیگری آب است. در اطراف دریاچه ارومیه بیشتر از ظرفیت اکولوژی آبی تقاضا ایجاد شده است. همچنین به دلیل عملکرد ما، میزان افزایش درجه دما در چشم‌انداز صدساله، دو سه برابر روند جهانی است.

کشاورز گفت: با وجود این معضلات در الگوی کشت، پیشنهاداتی از جمله جایگزینی پنج محصول آب‌بر، جهت کمک به دریاچه ارومیه تدوین و تنظیم کرده‌ایم تا بتوانیم دریاچه را بدون آسیب به بخش کشاورزی آباد کنیم. همچنین پیشنهاد تمرکز بر تولید سیب و انگور در منطقه مطرح شده است.

*خشکی دریاچه ارومیه موجب قهر اکولوژیک شده است

ساری صراف به تشریح اثر تغییر اقلیم در برنامه احیای دریاچه ارومیه پرداخت و اذعان کرد: در حالی که برآوردها و برنامه‌ریزی برای افزایش درجه هوا در کشور در سال آینده یک تا دو و نیم درجه است، در محدوده شمال غرب ایران فرض و برآوردها حاکی از افزایش دما به میزان پنج درجه است.

وی گفت: خشکی دریاچه ارومیه اقلیمی ایجاد کرده است که حوالی دریاچه را گرم‌تر کرده است و اثرات آن بسیار مخرب است. این تغییرات اقلیمی که در اثر خشکی دریاچه به وجود آمده است، اجازه بارندگی مطلوب را به حوزه دریاچه ارومیه نمی‌دهد.

ساری صراف در ادامه به مقایسه تغییرات بارش حوضه آبریز با نوسانات تراز آب دریاچه پرداخت و عنوان کرد: زمانی که وضعیت دریاچه ارومیه مناسب بود به مقدار کافی بارش‌ها را این منطقه شاهد بودیم، اما سال ها است که با خشکی آن، قهر اکولوژیک روی داده و حجم بارش ها بسیار کمتر شده است.

وی با بیان اينکه میزان گرم شدن پهنه سرزمینی حوضه دریاچه بسیار محسوس و قابل ملاحظه است، اضافه کرد: وضعیت دریاچه در خرداد ۱۴۰۲ نسبت به خرداد ۱۴۰۱ بدتر است.

 *ضعف مشارکت جوامع محلی در بحران دریاچه ارومیه

حسن علیزاده پروین هم در این نشست به بررسی اهمیت و نقش مشارکت آحاد جامعه به ویژه جوامع محلی در احیا و گذار از بحران دریاچه ارومیه پرداخت و عنوان کرد: ضعف مشارکت جوامع محلی در بحران دریاچه مشهود است و جوامع محلی در روستاهای حاشیه دریاچه باید در احیا آن مشارکت داشته باشند.

وی افزود: با حضور مردم در کنار دولت ضرر و زیان‌ها کنترل می‌شود، اطلاعات درست و حقایق به جامعه اعلام می‌شود، راه‌ حل‌ها سریع‌تر به نتیجه می‌رسند و عمل محوری حاکم می‌شود.

 *ضرورت ایجاد تعادل بین سدسازی و برداشت آب

مهدی ضرغامی هم به بیان نقشه راه احیای دریاچه ارومیه مبتنی بر حکمرانی تعالی‌گرای داده‌محور پرداخت و گفت: علاوه بر تهدیدات مهم نمکی باید ذکر کرد که ارزش دریاچه که یک منطقه ثبت شده جهانی است به حدود ۸۰۰ گونه زیستی در حوضه دریاچه وابسته است. همچنین باید بین سد سازی و برداشت آب، بالانس و تعادل ایجاد کرد.

وی در تاکید کرد: آنچه که دریاچه ارومیه را به وضعیت کنونی دچار کرده است، مرکزگرایی حاکم در کشور و بی‌توجهی به آن است.

انتهای پیام/