مرتضي افقی/ اعتراضات فعلي متراکم شده تمام فشارهايي است که به‌طور اعم همه مردم و به‌طور خاص جوانان در طول سه دهه بعد از جنگ تحمل کرده‌اند. ريشه اصلي اين فشارها مشکلات اقتصادي بوده‌ است و همين عامل باعث شده جوانان آينده روشني را متصور نشوند و نبينند، در شرايطي که جوانان تصوري از دستيابي به شغل مناسب ندارند به تبع آن امکان ازدواج در آينده را نمي‌بينند و تمام اين موضوعات، مجموعه‌اي از فشارهايي است که مردم متحمل آن هستند.

هرچند که مردم هر از گاهي واکنش‌هایی نسبت به مسائل اقتصادي کشور داشتند اما تمام سختي‌هاي اقتصاد پس از جنگ، تحريم‌ها و... را تحمل کردند اما امروز ديگر به وعده‌ها اميدي ندارند. در حالي که در گذشته به اميد رفع مشکلات اقتصادي فشارهاي اجتماعي و فرهنگي را تحمل کرده‌ و مي‌کردند.

اين فضايي که ايجاد شده مي‌تواند علت ايجاد مشکلات اقتصادي جديد باشد و علاوه بر تحريم‌ها، تنش‌هاي داخلي هم باعث فرار سرمايه از کشور مي‌شود که تبعات زيادي براي اقتصاد خواهد داشت.

البته تا به امروز هم اين وضعيت کشور اثر خود را در اقتصاد نشان داده و عيان شده‌ است که يکي از اين علائم افزايش نرخ ارز بوده و بخشي هم عيان نشده و ممکن است در آينده نشانه‌هاي آن را ببينيم. طبيعي است پس از چهار سال که درآمدهاي نفتي به حداقل رسيده و در اين مدت هم واردات کالا هزينه بالايي داشته، برخي از مشکلات اقتصادي نمايان شده و احتمالا بخشي از اين مشکلات اقتصادي هم هنوز پشت پرده قراردارند و هنوز اطلاعي از آنها نداريم.

همين شکاف رفاه بين مردم و برخي مسئولان ضريب بالايي در شکل‌گيري اين ناآرامی‌ها داشته و اگر مردم اين را حس مي‌کردند که تمام ايران در يک سطح زندگي مي‌کنند امروز متحمل چنين فشاري نبودند.

آيا دولت‌هاي قبل کشف نکرده‌ بودند که مي‌توان با کمک شرق، اقتصاد را بهبود بخشيد و يا اينکه آيا اين موضوع کشف نشده بود که مي‌توان در نبود برجام با کشورهاي همسايه تجارت داشت؟ بيش از يک سال و 4 ماه از عمر دولت سيزدهم گذشته است اما نه پيمان شانگهاي و نه مراودات اقتصادي با کشورهاي همسايه که گمان مي‌کردند اين طريق مي‌توانند اقتصاد را نجات دهند، اثر قابل توجهي در اقتصاد کشور نداشته‌اند.