با توجه به انتشار تصاویر هواشناسی از دریاچه ارومیه بار دیگر مسئله وجود هاله حرارتی در منطقه آذربایجان در رسانه ها و شبکه‌های مجازی به موضوع داغ تبدیل شده است.

عضو هیات علمی گروه آب و هواشناسی دانشگاه تبریز؛ می‌گوید: بحث وجود هاله حرارتی از زمانی شروع شد که تصاویر ماهواره ای دانشکده برنامه ریزی محیطی از ورود توده هوایی به شمالغرب کشور خبر می داد ولی این ابرها از منطقه بطور ناگهانی محو می‌شدند.

دکتر بهروز ساری صراف می‌افزاید: درحالی که این توده هوا در آن سطح از ارتفاع حدود فاصله پنج هزار متری باید دمای ۲۰- الی ۳۰- را تجربه کند، اما این دما از زمان ورود توده به شمالغرب کشور به ۱- و ۲+ کاهش می‌یابد و پراکنده شده و به مسیر شمالی تر می‌رود.

وی با بیان اینکه مجریان هواشناسی نیز اشتباهات پی‌درپی در خصوص ورود سامانه هوایی جدید به منطقه را می‌دادند؛ ادامه می‌دهد: شما شاهد بودید مجریان هواشناسی را که با شور و اشتیاق خبر از ورود سامانه بارشی به شمالغرب کشور را می‌دهند و چند روز بعد همانند انسان هایی که مرتکب گناه شده باشند این اخبار را تکذیب می‌کنند و خبر از عوض شدن مسیر این توده های هوا می‌دهند و این موضوع همچنان تکرار می‌شد.

صراف تشریح می‌کند: این موضوع با اثبات توسط تصاویر ماهواره ای در حال حاضر رسانه ای شده است. تصاویری که در رسانه آذرانجمن منتشر شده، به دلیل تشکیل هاله حرارتی در شمال غرب کشور است که به دلیل خشک شدن رودخانه ها و انحراف آب رودخانه ها به طرف سدها یا به طرف ویلا و کارخانه ها و در نهایت منجر به خشک شدن دریاچه انجامیده که آشکار است مداخلات انسانی در این موضوع دخیل بوده است.

*خشک شدن دریاچه ارومیه عامل ایجاد گنبد حرارتی

وی در خصوص مداخلات انسانی مطرح می‌کند: مداخلات انسانی باعث شد دریاچه ۵ هزار و ۲۰۰ کیلومتر مربعی که ۷ الی ۶ متر آب داشت بطور ناگهانی خشک شود و پهنه های خشکی نمکی در سطح دریاچه نمایان شوند و این پهنای خشکی با بازتابش انرژی خورشیدی باعث شد تا گرمای زیادی به اتمسفر انتقال یابد و ابرها را پراکنده کند و این وضعیت موجب تشکیل هاله حرارتی در آذربایجان است.

وی می‌گوید: بر اساس تجربه های مطالعاتی، مکانیسم توده هوایی را مکانیسم جزیره حرارتی عنوان کرده ام که این حرارت بر روی شهرها تشکیل شده و یک گنبد حرارتی یا همان هاله حرارتی ایجاد می‌کند.

*با احداث ده‌ها سد در شمال غرب خودمان این وضعیت را ایجاد کرده‌ایم

این استاد در خصوص شایعات ناشی از مداخلات کشورهای مجاور در حوزه دریاچه ارومیه اظهار می‌کند: سهم بیشتر مداخلات را باید به خودمان اختصاص دهیم. با احداث نزدیک ۹۰ سد در شمالغرب کشور در حوزه دریاچه ارومیه، خودمان کاری کرده ایم که نیازی به مداخله برون مرزی نیست.

وی ادامه داد: در حقیقت، مسئولان ذیربط در خصوص مداخلات برون مرزی به صراحت چیزی نمی گویند، من هم یقینا به عنوان یک استاد دانشگاه، چون هیچ دسترسی به اطلاعات ندارم به صراحت چیزی نمی توانم بگویم.

صراف خاطرنشان می‌کند: با توجه توصیه مسئولان به خودکفایی در زمینه کشاورزی و صنایعی نظیر فولاد متاسفانه شاهد افزایش روز افزون کارخانجات فولاد در منطقه هستیم و همانطور که می‌دانید این کارخانجات آب مورد نیاز خود را نه از طریق باز چرخانی آب بلکه با استفاده و تغذیه از منابع آب های زیر زمینی تامین می‌کنند که منجر به خشکی منطقه شده و این خشکی باعث می شود در تا وضعیت منطقه روز به روز بحرانی تر شود.

*پیشنهادات ستاد احیا عالمانه بود اما اجرا نشد!

وی در خصوص معیشت جایگزین برای کشاورزان توضیح می‌دهد: در ستاد احیای دریاچه ارومیه طرح جایگزین معیشت کشاورزان مطرح بود که بسیار هم عالمانه بود؛ اما به دلایلی نامعلوم به این پیشنهاد اهمیتی داده نشد و آخر سر رد گردید، اما باید توجه کرد که برای اینکه این ستاد به پیشنهاد ۲۷ گانه خودش برسد نزدیک به هشت سال در این خصوص زحمت کشید اما پرونده هشت سال در چند دقیقه به کنار رفت و پیشنهاد دیگری مطرح شد.

وی در خصوص راهکارها و پیشنهادات موجود در این زمینه می‌گوید: بر اساس پیشنهاد های متعددی که داده می‌شود یک حس عمیق برای احیای دریاچه ارومیه وجود دارد اما چرا به بعد از احیا فکر نمی‌شود که ممکن است عواقب خیلی خطرناک‌تری را در بر داشته باشد؟

ارائه‌ کننده‌ی مدارکات اثبات کننده مربوط به هاله حرارتی بیان می‌کند: زمانی که از دریای عمان به اصفهان آب انتقال داده می‌شود، معترض هستیم که به مشهد، تبریز، ادربیل نیز از این آب انتقال داده شود اما این موضوع چشم‌انداز سیمای سرزمین را به هم ‌می‌ریزد.

*طرح‌های انتقال آب وضع را بدتر می‌کند

وی تصریح می‌کند: باید به حل موضوع و بحران دریاچه ارومیه نگاه علمی تری اعمال کرد؛ پروژه های وسیعی انتقال آب به دریاچه ارومیه راه حل ماندگاری نیست بلکه راه حل نرم‌افزاری در حل بحران دخیل است که مردم و دولت در مصرف و استفاده از آب مدیریت لازم را اعمال کرده و بطور عمده از آب مجازی در تولیدات استفاده کنند.

وی در گفتگوی آذرانجمن با بیان اینکه ما به سمت بیابانی شدن حرکت می‌کنیم، تاکید می‌کند: نگاه های ملی به دریاچه ارومیه و منطقه آذربایجان در کمترین و بی اهمیت ترین اولویت های مسئولان قرار گرفته است. باید مدیران استانی پا پیش بگذارند و برای احیای دریاچه از بودجه های غیرمترقبه استفاده کنند و زیاد منتظر بودجه بندی تهران نباشند که ممکن است بودجه‌ای از این طریق به دست نرسد!

انتهای پیام/