سونیا بدیع – تخلص سوزباز

این طنز حاصل دو روز جان‌فشانی من است، بر کسی پوشیده نیست، خودروی ایرانی به عبارتی پراید، ما را به مقصد نرساند، به طور قطع سفر آخرت که خواهد برد،

لکن در این میان کسانی نیز هستند، که نمی‌خواهند سفر آخرت بروند، بنابراین باید راهکاری پیش‌روی آنها بگذاریم، دیگر!

لکن فکر کردم شاید بد نباشد، این خودآموز «رفت و آمد در شهر بدون خودرو» را منتشر کنم، بلکه مسافران آن را بخوانند، بهره‌مند شوند و برای من دعا کنند.

از طرفی این خودآموز برای مسافران برون‌شهری نیز کاربرد دارد، پس لازم است هر شهروند ارومیه‌ای یک خودآموز "رفت و آمد در شهر » داشته باشد و به نوبت آن را به دیگران امانت بدهد.

پیشگفتار:

اول اینکه باید خدا را شکر کنیم، اتوبوس‌ها قهر قهرو هستند، چون باتوجه به اینکه اتوبوس‌ها از عهد دقیانوس باقی مانده‌اند و پرایدها خیلی نازک نارنجی هستند، در صورتی که تصادف کنیم، تنها کاری که فرشته‌ها می‌توانند برای ما بکنند، جلوگیری از شکستن ناخن‌مان است، زیرا با این مبالغ صدقه‌ای که ما می‌پردازیم، فقط همین اندازه فرشته‌ها کار راه می‌اندازند.

راهکار نخست: قطارسواری

می‌توانیم از ذهن خلاق‌مان کمک گرفته، تصور کنیم قطار شهری سوار شده‌ایم، مواد لازم برای این تخیل دو لب و دهن است، که صدای «چی‌چی کوکو چی‌چی کوکو» در بیاوریم، بعد هم با سرعت دو کف دست را به قفسه سینه بعد به زانوها بکوبیم.

راهکار دوم: هواپیماسواری

اینجا نیز به قدرت تخیل و بازگشت به خاطرات نیاز داریم، یادتان هست که مادرمان برای اینکه دو کاسه آبگوشت، داخل حلق‌مان کند، از چه تکنولوژی استفاده می‌کرد، بلهههه!

مادر می‌گفت دهنت باز کن « اَ اَ اَ کُن، هواپیما بیاد» ما هم مثل شاسخول‌ها دهن مان را ۱۸۰ درجه باز می‌کردیم».

راهکار سوم: پیتیکو پیتیکو

شما هم لابد شنیده‌اید، بسیاری از بازی‌های ما در دوران کودکی، منشاء الهام برای حل مشکلات در بزرگسالی است.

مثلا می‌توانیم مانند دوران کودکی یک چوب دستی برداشته، لای پاها بزاریم و پیتیکو پیتیکو برویم!

راهکار چهارم: استفاده از الاغ های عزیز

می‌توانیم از الاغ‌های عزیز و گرامی کمک بگیریم، البته ابتدا بابت اینکه " الاغ و خر" صدای شان کرده‌ایم، عذرخواهی کرده و یک اسم زیبا برای‌شان انتخاب کنیم، بعد نسبت به نصب شماره پلاک، آینه بغل، چراغ راهنما و ... اقدام کنیم و از مسئولین درخواست کنیم، خط ویژه الاغ ها در خیابان‌ها ایجاد شود

راهکار چهارم: نیشگون گرفتن

می‌توانیم یک نفر را نیشگون بگیریم، یا اینکه با یک سیلی چرب و چیلی غافلگیرش کنیم، بعد وقتی آن فرد دنبال‌مان می‌کند، تا تلافی کند، ما نیز برای اینکه در چنگ ایشان گرفتار نشویم، با دوی استقامت صحنه را ترک کنیم و نتیجه اخلاقی اینکه در مدت اندکی به مقصد برسیم.

راهکار پنجم: تایر بازی

می‌توانیم به سبک دوران کودکی چند نفر جمع شویم، تایر دوچرخه برداریم و قِل بدهیم، هم خاطرات دوران کودکی زنده می‌شود، هم وصف‌العیش نصف العیش؛ دست‌مان که به تیوب می‌خورد، حس ماشین‌سواری دست می‌دهد و تصور می‌کنیم در یک رالی لاستیک‌رانی شرکت کرده‌ایم.

راهکار ششم: دویدن پشت‌سر خودروهای لوکس

یکی از بهترین راهکارها دویدن پشت‌سر خودروهای لوکس و شخصی است، نه‌تنها به مقصد می‌رسیم بلکه این دوندگی برای تقویت قلب، قوای عضلانی و افزایش انرژی موثر است.

راهکار هفتم: موشک درست کردن با کاغذ

با کاغذ موشک درست کنیم و در مسیر جریان هوا، به دامان باد بسپاریم، این طوری علاوه بر اینکه با حس مفرح و شادمانه‌ای به مقصد نزدیک می‌شویم، بلکه روح خودباوری هم در وجودمان فواره می زند، چون بالاخره شوخی که نیست، موشک درست کرده‌ایم، موشک.

نتیجه:

نتیجه‌گیری نداریم، کل زور من همین بود، لطفا اسم من را به عنوان برنده جشنواره اعلام کنید و تامام.

انتهای پیام/