با آغاز ماه محرم استفاده از ظروف یکبار مصرف به طور چشمگیر افزایش پیدا می‌کند. این در حالی است که در صورت رعایت نکردن نکات بهداشتی و ریختن غذای نذری داغ داخل آنها،‌ سلامت افراد و محیط زیست به خطر می‌افتد.

تجزیه ظروف پلاستیکی طی ۵۰۰ سال انجام می‌شود و بهتر است که مصرف آن‌ها را کنترل و یا از ظروف جایگزین برای نذری استفاده کنیم تا آسیب‌ به محیط زیست و زمین را کاهش دهیم.

تا چند سال گذشته اگر به دلیل فانتزی بودن ظروف یکبار مصرف پلاستیکی، مردم فقط در موارد خاص از آن‌ها استفاده می‌کردند اما طی چند سال اخیر به علت گرایش مردم به مصرف این ظروف ، روز به روز ظروف پلاستیکی درمدل‌های جدید و با تنوع و اندازه‌های مختلف ولی با کاربرد یکسان تولید  می‌شوند و اگر طی سال‌های گذشته از مواد پلاستیکی  فقط برای تولید نایلکس و وسایل بسته‌بندی استفاده می‌شد، امروزه برای تولید بطری‌های آب و نوشابه، ظرف غذا، قاشق ، چنگال، لیوان ، سفره‌ نان و  برای بسته‌بندی مواد غذای مانند شیر، پنیر، ماست، خامه، عسل و بقیه مواد خوراکی همچنین برای انواع بسته‌بندی‌ها مانند مواد دارویی، بهداشتی و صنعتی نیز استفاده‌های زیادی می‌شود.

از پیدایش و آغاز استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی در کشورمان بیش از ۳۰ می‌گذرد ولی طی چند دهه اخیر سرعت تولید این ظروف آنچنان سرسام آور بالا رفته است  که میزان تولید آن  به بالای صدها هزار تن در سال می‌رسد و با یک حساب سر انگشتی به ازای هر ایرانی از کودک، نوجوان تا افراد سالخورده ، سالانه تقریبا ۱۰ کیلو مواد نفتی به پلاستیک یکبار مصرف  تبدیل می‌شود که با توجه به جدی نگرفتن بازیافت پسماند این مواد در ایران، میزان خیلی زیادی از این مواد پس از مصرف در طبیعت رها و هرسال  به همین مقدار یا بیشتر  ظروف پلاستیکی به مواد باقیمانده در طبیعت اضافه می‌شود.

سال  ۱۳۸۷ طرحی با عنوان حذف و ساماندهی ظروف یکبار مصرف پلاستیکی در توزیع نذورات و درمراسم‌های ملی و جشن‌ها مطرح شد. هدف اولیه در این طرح حذف ظروف پلاستیکی از چرخه نذری‌ها بود ولی به دلیل استفاده بیش از حد آن‌ها در میان مردم حذف آن‌ها امکان‌ناپذیر بود بنابراین موضوع ساماندهی مصرف ظرف پلاستیکی مطرح شد تا میزان مصرف آن‌ها کاهش یابد.

پیشنهاد و توصیه مهم به تمامی هیئت‌ها و مردمی که نذری توزیع می‌کنند، استفاده از ظروف دائمی و کاهش حجم نذری است تا از ظروف یکبار مصرف کمتری استفاده کنند. توصیه دیگر استفاده از ظروف اجاره‌ای و دائمی و یا از ظروف گیاهی است اما نکته قابل توجه این است که در گیاهی بودن ظروف نیز شبهاتی وجود دارد ولی اگر تولید کننده و فروشنده مطمئنی برای خریداری این ظروف یافتید، استفاده از این ظروف بهترین گزینه است.

اگر کسی مجبور به مصرف ظروف پلاستیکی شد، بهتراست که به تعداد نیاز آن‌ها را خریداری کند نه بیشتر تا در خانه بدون استفاده باقی بماند و در نهایت دورریز شود. پس از مصرف آن‌ها نیز ظروف پلاستیکی را از سایر زباله‌ها تفکیک کند و به مراکز بازیافت زباله تحویل دهند.

هنگام توزیع نذری، غذا با دمای بیش از ۳۷ تا ۴۰ درجه در ظروف یکبار مصرف ریخته نشود چراکه آلودگی وسموم ناشی از پلاستیک با حرارت بالا به غذا منتقل می‌شود و خسارات جدی به سلامت انسان وارد می‌کند.

ظروف پلاستیکی نباید در طبیعت رها شوند چراکه تجزیه آن‌ها حدود ۵۰۰ سال زمان می‌برد. ممکن است که آن‌ها درجریان آب و باد به ذرات ریزتری تبدیل شوند ولی تجزیه شدن آن‌ها در کوتاه‌مدت غیرممکن است. این ظروف در زمین و هوا تبدیل به عایق و وارد زمین‌های کشاورزی می‌شوند و حاصلخیزی آن‌ها را ازبین می‌برند و خسارات زیادی به صنعت کشاورزی وارد می‌کنند. در این شرایط زمین را به شکلی به نسل آینده تحویل می‌دهیم که آب و خاک آلوده‌ای دارد.

نکته قابل توجه این است که در ایام محرم تنها موضوع استفاده از ظروف پلاستیکی وجود ندارد بلکه بحث استفاده بیش از حد از گاز، آب و برق نیز مطرح است. برخی در این ایام نذر می‌کنند که هزینه آب وبرق مراسم را بپردازند اما درخواستی که وجود دارد این است که با توجه به بحران کم‌آبی، این نعمت الهی به‌صورت بهینه مصرف کنند و بعد از پایان مراسم تا صبح چراغ‌های محل مراسم را روشن نگذارند و به طور کلی به مصرف بهینه از انرژی و ساماندهی مصرف آن توجه کنند.

کد خبرنگار: 983127

انتهای پیام/