1401/12/13 |
یادداشت؛ |
مسمومیت دختران دانشآموز و بحران مدیریت اطلاعرسانی |
مسمومیت دانشآموزان در مدارس عمدتا دخترانه همچنان ادامه دارد و در تازهترین مورد به ارومیه نیز رسیده و گزارش شده است صبح امروز تعدادی از دانشآموزان دختر در ارومیه دچار مسمومیت شدند. هنوز اطلاعات دقیقی از مراجع رسمی منتشر نشده است، در پایگاه خبری و اطلاعرسانی دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی عنوان شده «تعدادی از دانشآموزان یک مدرسه در ارومیه دچار سردرد، استفراغ ، سوزش گلو و سرفه شدند و توسط اورژانس 115 به بیمارستانهای آیتالله طالقانی، شهید مطهری و امام خمینی (ره) منتقل شدند»، «آموزش و پرورش آذربایجان غربی در پایگاه اطلاعرسانی خود کاملا منفعلانه عمل کرده و در این زمینه خبری منتشر نکرده است»، این در حالیست که شبکههای مجازی خبر از «مسمومیت 31 نفر از دانشآموزان و بستری در چهار مرکز آموزشی» میدهند اما خبرگزاری مهر به نقل از معاون درمانی دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی از «انتقال ۲۰ دانش آموز به بیمارستان طالقانی» خبر داده است، خبرگزاری ایسنا نیز به نقل از همین معاون درمانی دانشگاه علوم پزشکی از «مسمومیت تعداد ۲۸ نفر از دانش آموزان و سه نفر از کادر مدرسه خبر داده که به بیمارستانهای طالقانی، مطهری و بیمارستان امام رضا» منتقل شدند. نحوه انتشار اخبار مرتبط با مسمومیت دختران دانشآموز در ارومیه، گویای این است که هنوز نهادی که باید موضوع را رصد کرده و از جایگاه قانونی اخبار درست و دقیق را بازتاب دهد، مشخص نیست تا از تنش موجود در فضای ملتهب جامعه بکاهد. این درحالیست که با توجه به حساسیت بالای مردم به موضوع، باید نحوه ورود و انتشار خبر سروشکلی متفاوت از سایر اخبار مییافت. در تمام بحرانها اين وضعيت به وضوح ديده ميشود، رسانهنگارانی که در هر بحران و اتفاقی باید جلوتر از هر قشری پیش روند نه به اطلاعات کامل دسترسی پیدا میکنند و نه اختیار این را دارند که به ابعاد گوناگون ماجرا بپردازند. سادهترین ابزار آنها دسترسی آزاد به اطلاعات است. فقدان جریان آزاد اطلاعات، افکار عمومی را تشنه اطلاعات میکند و در صورت عدم دریافت پاسخ قانعکننده از مجاری رسمی، گمانهزنیها، تحلیلها و تفسیرهای عامیانه جایگزین اطلاعات شفاف و تبیینهای واقعی میشود و شایعات توسعه مییابند. اگر از زاویه دیگر به موضوع نگاه کنیم فقدان جریان آزاد اطلاعات میتواند لرزه بر گسل سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی بیندازد. قطعاً بخش بزرگی از سلامت روان جامعه با اطلاعرسانی بیهدف و پراکنده داخلی آسیب خواهد دید، چه بسا در شرایط فعلی نیز نگرانی والدین و دانشآموزان و شایعات مطرح شده در شبکههای اجتماعی اوج نداشتن فکر، ایده و برنامه برای مسئلهای با این درجه اهمیت است. انتهای پیام/ |