تراکتور نیم‌فصل پر فرازونشیبی را سپری کرد.

قرمزپوشان ۲۸ امتیاز از ۴۵ امتیاز ممکن نیم‌فصل نخست را با عملکرد ۹ برد، پنج باخت و یک تساوی کسب کردند تا در رتبه چهارم جدول قرار بگیرند.

رکوردهای مثبت و منفی مختلفی در پایان نیم‌فصل اول عاید قرمزپوشان شد که در ادامه آن‌ها را مورد بررسی قرار داده‌ایم.

پرده اول: ثبات نسبی نیمکت

تراکتور کارش را برای لیگ‌ بیست‌وسوم با ابقای سرمربی خود آغاز کرد تا بالاخره نیمکت همیشه لرزان این تیم در دوران خصوصی به ثبات نسبی برسد.

آخرین بار که نیمکت تراکتور حداقل برای یک سال ثبات داشت، به اواسط لیگ پانزدهم تا پایان لیگ شانزدهم برمی‌گردد؛ جایی که امیر قلعه‌نویی سکان هدایت قرمزپوشان را بر عهده داشت.

با این توصیف، بقای خمس روی نیمکت سرخ‌پوشان به دستاوردی هرچند کوچک اما مهم در دوران خصوصی این تیم تبدیل شد تا بی‌ثباتی از نیمکت تراکتور رخت ببندند و ثباتی نسبی جایگزینش شود.

پرده دوم: گل نخور تا ببری

آمار حاکی از این است که تمام پیروزی‌های قرمزپوشان در نصف‌راه لیگ‌ بیست‌وسوم (۹‌) در شرایطی رقم خورده که قفل دروازه این تیم بسته بوده؛ یا به عبارتی تراکتور در تمامی بردهای خود موفق به ثبت کلین‌شیت شده‌ است.

علاوه بر این ۹ مسابقه، تساوی برابر ملوان با چاشنی حفاظت از چارچوب فلزی،‌ تعداد کلین‌شیت‌های تراکتور را به عدد ۱۰ رساند تا تی‌تی‌ها از این حیث در نیم‌فصل نخست رکورددار باشند و حسین پورحمیدی بالاتر از حسینی و بیرانوند قرار بگیرد.

پرده سوم: این تیم کامبک بلد نیست

در این میان اما، آماری عجیبی در کنار نام تراکتور به چشم می‌آید. تی‌تی‌ها مدت‌هاست، پس از دریافت اولین گل بازی، قافله را به حریفان می‌بازند یا به عبارتی مدت زیادی است تراکتور، هنگام دریافت گل اول بازی، موفق به جبران نتیجه و کسب پیروزی نشده است.

آخرین‌بار قرمزپوشان،‌ در جریان هفته بیست‌ونهم، لیگ بیست‌ویکم برابر فجرسپاسی، قادر به تغییر نتیجه از باخت به برد شده‌اند.

دیداری که طلایی‌ها در دقایق ابتدایی بازی توسط امیر منصوری به گل رسیدند، اما گل‌های محمد عباس‌زاده و سامان نریمان‌جهان، کامبک تراکتور را رقم زد تا شاگردان ارطغرل سائلام حکم سقوط فجرسپاسی به لیگ‌یک را امضا کنند.

تراکتور از آن بازی تاکنون، بیش از یک فصل و نیم است که در لیگ‌برتر رنگ برد با چاشنی کامبک را ندیده‌ است. قرمزپوشان در نیم‌فصل اول امسال نیز قادر به متوقف کردن این چرخه نشده‌اند تا آمار عدم موفقیت تی‌تی‌ها در امر تبدیل باخت به پیروزی، همچنان دست نخورده باقی بماند.

پرده چهارم: متخصص بردهای ناپلئونی

پیروزی یک بر صفر به پرتکرارترین نتیجه تراکتورِ تحت هدایت پاکو خمس تبدیل شده است. به طوری که این تیم با رهبری مرد اسپانیایی تاکنون در ۱۱ بازی با یک گل حریفانش را شکست داده که شش برد به فصل گذشته و پنج پیروزی به فصل جاری مربوط می‌شود و با این توصیف افزایش تعداد برد های اقتصادی تبریزی‌ها در دور برگشت رقابت‌ها بعید به نظر نمی‌رسد.

پرده پنجم: ناکام مقابل مدعیان

تراکتور در دور رفت رقابت‌ها در تقابل با سه مدعی اصلی فوتبال ایران (استقلال، سپاهان و پرسپولیس) بازنده زمین را ترک کرد.

تی‌تی‌ها پس از خصوصی‌سازی ۳۵ بار مقابل سه تیم (استقلال، پرسپولیس و سپاهان) صف‌آرایی کرده‌اند که حاصل آن ۲۱ باخت، شش مساوی و فقط ۸ برد بوده است.

طلسم نبردن‌های تیم تبریزی در ورزشگاه آزادی با باخت دو بر صفر برابر استقلال در هفته دهم فصل جاری، از ۲۵۴۹ روز که از آن شش سال و ۱۱ ماه و ۲۹ روز می‌گذشت عبور کرد؛ طلسمی که حداقل تا بازی بعدی دو تیم‌ در تهران ادامه‌دار خواهد بود.

تی‌تی‌ها در این دوران تنها دوبار در آزادی موفق به بازگشایی چارچوب استقلال شده‌اند و این تاریک‌ترین نکته تقابل چند سال اخیر تراکتور با رقیب سنتی‌اش محسوب می‌شود.

تراکتورِ خصوصی فقط دوبار پرسپولیس را شکست داده که هر دو با نتایج یک بر صفر رقم خورده‌اند و همچنین از آخرین برد تراکتور مقابل سپاهان در اصفهان حدود ۳۷۰۰ روز یا به عبارتی ۱۰ سال می‌گذرد.

تراکتور در فصل جدید رقابت‌های لیگ‌برتر، با نتایج سه بر یک، یک بر صفر و دو بر صفر به ترتیب مغلوب سپاهان، پرسپولیس و استقلال شد تا عملکرد ضعیف تراکتور در دوران خصوصی خود مقابل مدعیان فوتبال ایران همچنان ادامه‌دار باشد.

پرده ششم: خمس تایم

قرمزپوشان موفق‌ترین تیم ۱۵ دقیقه پایانی نیم‌فصل اول لیگ‌برتر بوده‌اند. به طوری که شاگردان خمس در بازه زمانی دقیقه ۷۵ تا دقیقه ۹۰، ۱۱ بار موفق به بازگشایی دروازه حریفان شده‌اند که ۸ گل از این تعداد، در ۵ دقیقه پایانی به ثمر رسیده است و تی‌تی‌ها در یک ربع پایانی بازی‌ها هیچ‌گاه گلی از حریفان دریافت نکرده‌اند.

تبریزی‌ها در ۷۵ دقیقه دیگر بازی کمتر از ۱۵ دقیقه پایانی گلزنی کرده‌اند و این آمار بیانگر این است که اگر بازی‌ها یک ربع زودتر به اتمام می‌رسید رتبه تراکتور در مکان‌های انتهایی جدول نمایان بود.

نکته جالب دیگر اینکه قرمزپوشان، رابطه خوبی با دقایق ابتدایی بازی ندارند. تی‌تی‌ها یکی از چهار تیمی هستند که نتوانسته‌اند در پانزده دقیقه ابتدایی بازی به گل برسند. این اتفاق در ابتدای نیمه دوم هم افتاده است و با این آمار تنها تیم لیگ هستند که در ابتدای بازی در هر دو نیمه نتوانسته‌اند هیچ گلی به ثمر برسانند.

پرده هفتم: ۱۲ گلزن و یک گل‌ساز قهار

تراکتور تا پایان نیم‌فصل اول، با ۲۱ گل سومین خط حمله برتر لیگ را در اختیار دارد، این درحالی است که در ترکیب تی‌تی‌ها ۱۲ بازیکن موفق به گلزنی شده‌اند تا شاهد تعدد گلزن در این تیم باشیم.

مهدی عبدی که به عنوان یار مغضوب پرسپولیسی‌ها به تراکتور آمد تا حدودی خوب بازی کرد اما هیچ‌گاه نتوانست فرم ایده‌آل خود را در ترکیب تبریزی‌ها نشان دهد، با این حال اما عبدی با به ثمر رساندن پنج گل، بهترین گلزن تیمش شناخته می‌شود و در بین گلزنان لیگ‌برتر رتبه سوم را به خود اختصاص داده است.

گوستاوو واگنین (۳) و مهدی حسینی، عارف آقاسی، عارف رستمی و محمد قنبری هر کدام با ۲ و امیرحسین حسین زاده، ریکاردو آلوز، مهدی هاشم نژاد، شجاع خلیل‌زاده، سیامک نعمتی و سعید کریم‌آذر هر کدام با یک گل دیگر گلزنان تراکتور در نیم‌فصل اول بوده‌اند.

اما در این میان مهندس خط میانی تی‌تی‌ها کسی‌ نیست جز ریکاردو آلوز؛ بازیکنی که فصل گذشته با ۱۳ پاس‌گل، آقای پاس‌گل لیگ‌برتر لقب گرفت و در آستانه عبور از رکورد سعید صادقی (۱۴) و جاودانه شدن قرار داشت. ریکاردو حالا با شش پاس‌گل در دور رفت رقابت‌ها؛ سودای تبدیل شدن به بهترین گل‌ساز تاریخ لیگ ایران را در سر دارد.

پرده هشتم: مقصر باخت‌ها که ناجی شد

حسین پورحمیدی ابتدای فصل در چند بازی مثل دیدار با سپاهان، پرسپولیس و شارجه اشتباهات بزرگی داشت و از نگاه خیلی‌ها مقصر اصلی شکست‌های تراکتور بود. عملکرد ضعیف پورحمیدی باعث شد پرشورها از مدیران تراکتور بابت کنار گذاشتن محمدرضا اخباری انتقاد کنند و در آن مقطع حتی شایعه جذب امیر عابدزاده هم به گوش می‌رسید.

با این حال پورحمیدی بدون توجه به انتقادات توانست در ترکیب تراکتور جا بیفتد و دوباره به فرم ایده‌آل خود در آلومینیوم اراک برسد. او در ۱۵ بازی نیم‌فصل اول موفق به ثبت ۱۰ کلین‌شیت شد و توانست بیشتر از تمام دروازه‌بان‌های لیگ چارچوبش را بسته نگه دارد.

پرده نهم: پایان کار خیمنس به سبک گومز

آلوارو خیمنس، در حالی به تراکتور پیوست که در آغاز فصل گذشته و با نظر قربان بردیف، صفا هادی، ریکاردو آلوز و گوستاوو واگنین به تراکتور پیوسته بودند و بعد از جدایی این سرمربی کهنه‌کار، پاکو خمس در نقل‌وانتقالات زمستانی فهرست تیمش را با جذب خایمه رومرو گومز تقویت کرد. در حالی‌که همچنان هادی، آلوز و واگنین عضو تیم تراکتور هستند اما خرید زمستانی فصل پیش خمس، مهره کارآمدی برای تراکتوری‌ها نبود و نتوانست در نقش یک ستاره در ترکیب قرمزپوشان بدرخشد.

این هافبک اسپانیایی، بعد از پیوستن به تراکتور یکی از مهره‌های مورد اعتماد پاکو خمس بود و در ۸ بازی ابتدایی فصل (در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا) در ترکیب اصلی تی‌تی‌ها به میدان رفت اما ناتوانی خیمنس در گلزنی و گل‌سازی باعث شد تا رفته‌رفته اعتماد خمس سلب شود و سرمربی اسپانیایی تراکتور تصمیم گرفت تا ستاره هم‌ملیتی تیمش را نیمکت‌نشین کند و به او در قامت یار ذخیره فرصت بازی داد اما با این وجود، خیمنس نتوانست حتی در نقش یار تعویضی در ترکیب تراکتور بدرخشد.

آلوارو، در مجموع ۱۳ بار برای تراکتور به میدان رفت و در این مدت آمار صفر گل و صفر پاس‌گل را به ثبت رساند تا رسیدن او به درب خروجی تراکتور منطقی به نظر برسد.

عملکرد ضعیف و غیرقابل دفاع خیمنس در لیگ بیست‌وسوم با انتقاد کادرفنی و البته کادر مدیریتی باشگاه تراکتور همراه شد؛ او اولین بازیکن جدا شده از تیم تراکتور در بازار زمستان لقب گرفت تا به مانند خایمه رومرو گومز، دوره کوتاهی را در جمع تراکتوری‌ها تجربه کرده باشد.

پرده دهم: بهترین تراکتورِ خصوصی در نصف‌راه‌ها

تراکتور نیم‌فصل نخست لیگ‌برتر را با ۲۸ امتیاز در مکان چهارم جدول به پایان برد تا بهترین عملکرد قرمزپوشان تا نیم‌فصل‌، از زمان خصوصی این تیم رقم بخورد.

تی‌تی‌ها در دور رفت رقابت‌ها، عملکرد ۹ برد، یک تساوی و ۵ باخت را به ثبت رساندند. شاگردان خمس در این مدت، ۲۱ بار موفق به گلزنی شدند و ۱۰ بار دروازه خود را باز شده دیدند.

بیشترین امتیازی که تراکتور در پایان دور رفت ادوار مختلف لیگ‌برتر فوتبال کسب کرده‌ بود به لیگ شانزدهم با هدایت امیر قلعه‌نویی برمی‌گردد که این تیم موفق شد با کسب ۳۰ امتیاز، نیم‌فصل اول را به پایان برساند.

انتهای پیام/