همزمان با روز شعر و ادب فارسی، نشست ادبی «شهریار شعر ایران» در آذربایجان غربی برگزار شد.

به گزارش نای قلم، همزمان با روز شعر و ادب فارسی، نشست ادبی «شهریار شعر ایران» با حضور خدیجه معصومی، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی آذربایجان غربی؛ جمشید علیزاده، شاعر، شهریارپژوه و از دوستان شهریار؛ ثمین شریفی، عضو هیئت علمی مؤسسه آموزش عالی آئین کمال؛ نسیم جوادی افشار، معاون فرهنگی مؤسسه آموزش عالی آئین کمال؛ مصطفی قلیزاده علیار، دبیر نشست؛ نمایندگان دستگاه های اجرایی، اهالی فرهنگ، هنر و ادب در سالن جحلسات کتابخانه مرکزی آذربایجان غربی برگزار شد.

خدیجه معصومی، مدیرکل کتابخانه های عمومی آذربایجان غربی ضمن گرامیداشت روز شعر و ادب فارسی و خیرمقدم به حاضرین گفت: در فرهنگ کهن ایرانی، شعر و ادبیات همواره تأثیرگذار بوده و هویت و و زندگی ایرانیان از آغاز تا پایان با شعر و ادبیات عجین بوده است و این نشان دهنده ضرورت پرداخت به شعر و ادبیات و پاسداشت آن است. 

وی ضمن تصریح اینکه نشست امروز مزین به نام استاد شهریار، شاعر شعرهای نغز و غزل‌های بی بدیل بوده و با حضور شاعر و محقق شهریار پژوه و دارای نشان درجه یک هنری از وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود، گفت: شعر و ادبیات، سنگ بنای انس و دوستی با کتاب است و در کتابخانه‌های عمومی درصدد هستیم از طریق پل ظریف و محکم ادبیات و شعر، برای انس جامعه با کتاب و ترویج کتابخوانی و تربیت نسل آگاه، فرهیخته و مسئولیت پذیر تلاش کنیم؛ هم چنین در سطح استان هفده محفل ادبی در شهرستان های مختف و یک محفل کودک و نوجوان با عنوان «دنیز» برای جریان سازی شعر متعهد و برگزاری رویدادهای ادبیات محور و کتاب محور فعالیت دارند. 

جمشید علیزاده، شاعر، شهریارپژوه و از دوستان شهریار به تشریح ویژگی های آثار شهریار پرداخت و گفت: شهریار، یک شخصیت خلاق منشوری داشت و عظمت آثارش را در هیچ چهارچوبی نمیتوان محصور کرد و در تمامی آثار ایشان، نمایانگر است؛ شهریار شاعر شعرهای بی جانشین است که توجه به اسلام و تشیع و هویت ایرانی، دو نکته کانونی آثار ایشان محسوب می شود؛ چنانچه می توان منظومه «حیدربابا» را آیینه تمام نمای هویت ایرانی به زبان آذری دانست و بسیاری از خلأهای تاریخی در ادبیات به واسطه آثار شهریار پر شده است. 

وی با اشاره به انواع غزل در زبان فارسی گفت: در زبان فارسی، غزل را در چهار دسته سنتی می توان تقسیم بندی کرد و شامل غزل عرفانی که با مولانا به اوج رسید، غزل تک ساحتی که با سعدی به اوج رسید، غزل فنی که با حافظ به اوج رسید و غزل سبک هندی می شود؛ اما، غزل شهریار، خلاقانه و متفاوت از طبقه بندی سنتی آن و در مقابل غزل های شناسنامه دار است و مهم ترین ویژگی آن، صدق تجربه عاطفی است و شهریار، پس از سال ها فقدان تجربه عاطفی، عشق واقعی و تجربی را به غزل در ادبیات فارسی بازگرداند. 

وی ضمن اشاره به اینکه، بزرگ ترین و مهم ترین مثنوی ها در زبان فارسی تا پایان قرن 7 سروده شده است، گفت: از قرن هفت تا عصر مشروطیت، مثنوی های سروده شده، اغلب تقلیدی است و در عصر مشروطیت با ظهور نهضت رمانتیسم، روند جدیدی پیدا کرد که با آثار ایرج میرزا آغاز و و با آثار شهریار به اوج رسید.  

یادمان نویسی، پخش کلیپ های مرتبط، شعرخوانی شاعران، تقدیر از دانشجویان ممتاز واحد ادبیات موسسه آیین کمال، سخنرانی ثمین شریفی، عضو هیئت علمی موسسه آیین کمال؛ علی شجاع، شاعر و دکترای ادبیات از دیگر بخش های این نشست بود.

انتهای پیام/