رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کشور تاکید کرد: اگر سیاستمداری فکر می‌کند که با کار کردنِ یک جوان به مدتِ سه سال، آن فرد در جایگاه استادی قرار می‌گیرد باید بگوییم که این سیاستمدار ادبیات اشتغال جهانی را متوجه نشده است.
به گزارش نای قلم به نقل از ایلنا، سمیه گلپور، در هفتمین همایش ملی کار گفت: عصر جدید، عصر تعامل فناوری‌های مختلفی است که بر پایه پیشرفت‌های دیجیتالی و هوش مصنوعی ایجاد شده است. اینترنت اشیا، چاپهای سه بعدی، واقعیت افزوده مجازی همه محصول این عصر هستند.
وی گفت: این عصر هم فرصت‌ها دارد و هم چالش‌ها؛ از چالش‌های این عصر می‌توان به روی کار آمدن مشاغل جدید اشاره کرد. طبق برآورد سازمان‌های جهانی بین ۴۷ تا ۶۰ درصد مشاغل تغییر شکل داده‌اند و پیش‌بینی می‌شود بیست سال اینده نزدیک ۷۰درصد تغییر می‌کنند و افراد دیگر حضور فیزیکی در محل کار نخواهند داشت.
گلپور درخصوص فرصت‌های این عصر گفت: فناوری‌ها، موجب ایجاد مشاغل جدید و به‌روزرسانی مهارت افراد می‌شود و خیلی از افراد می‌توانند به‌صورت تخصصی‌تر در مشاغل ورود کنند.
وی ادامه داد: هوش مصنوعی در بسیاری از صنعت‌ها حرف اول را می‌زند و در ایران نیز پتانسیل رشد بالایی دارد. هر چند نگرانی‌هایی در امنیت شغلی و اخلاقی ایجاد کرده است، در این زمینه مطالعه‌های بسیاری در ایران صورت گرفته است و باید سیاست‌هایی در این زمینه و متناسب با این تغییرات اتخاذ شود.
رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کشور با بیان اینکه آینده کار مبتنی به سه رکن افزایش سرمایه‌گذاری بر قابلیت افراد، سرمایه‌گذاری در نهادهای کار و افزایش سرمایه‌گذاری در کار شایسته است، گفت: باید به سمتی برویم که حمایت از جوانان و یادگیری مداوم و مستمر به صورت جدی مورد توجه قرار بگیرد. نکته‌ی مهم‌تر اطمینان و تضمین به نیروی کار برای حمایت از آن‌هاست.
به گفته گلپور، مهاجرت از شغل‌های سنتی با فناوری‌های روز و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی آغاز شده است. این مهاجرت منجر می‌شود تا ورودی به صندوق‌های بیمه کم شود و صندوق‌های بیمه‌ای با بحران مواجه شوند. عدم تناسب شیوه آموزش با جریانِ مدرن سده‌ی ۲۱، بحران تنظیم روابط کار به دلیل کاهش نقش کارگاه‌ها و تغییر شکل قراردادها و کاهش تعهد کارفرماها چالش‌های پیش روی ماست. وزارت کار نیازمند تدوین نقشه راه در حوزه کار و اشتغال برای ۱۰ سال آینده است تا با فناوری‌شدنِ مشاغل بازتعریفی برای قوانین و وظایف خود داشته باشد.
وی به لایحه برنامه هفتم اشاره کرد و گفت: به جای آنکه در لایحه برنامه هفتم شاهد تصویب ماده‌ای مثل ماده‌ی ۱۵ باشیم، باید به این مسائل توجه کرد. ماده ۱۵ با احیای نظام استاد شاگردی قصد دارد به سده‌ی گذشته بازگردد. اگر سیاستمداری فکر می‌کند که با کار کردنِ یک جوان به مدتِ سه سال، آن فرد در جایگاه استادی قرار می‌گیرد باید بگوییم که این سیاستمدار ادبیات اشتغال جهانی را متوجه نشده است. اگر نیروی کار در طول کار ۲۰ درصد از زمان خود را صرف بروزرسانی آموزش نکند قطعا از کار جا می‌ماند نه اینکه سه سال با حقوق و بیمه‌ی نیمه کار کند تا آموزش ببیند! بحث دوره‌ی جدید، بحث آموزش مستمر است و این برنامه‌ها تحولات جدید را نادیده می‌گیرد. ما امروز به نیروی کار متخصص نیاز داریم و این با نظام استاد شاگردی فرق دارد.
رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کشور تاکید کرد: کسانی را که این ماده را تدوین کردند، آینده کار کشور را زیر سوال می‌برند و ما خواستار حذف این ماده هستیم. با چنین ماده‌ای حتی اتباع هم دیگر تمایل به انجام کار ندارند.
انتهای پیام/