ريیس سابق مرکز پژوهشهای تامین اجتماعی و مشاور اسبق وزیر کار در دولت دوازدهم با هشدار نسبت به رشد آسيبهاي اجتماعي در جامعه كارگري به دنبال تشديد مشكلات معيشتي گفت: «کرونا و همهگیری ویروس کووید۱۹ باعث شد ضربه بدی به اقتصاد کشور وارد آید.
کرونا به عنوان یک شوک برونزا بیش از هر چیزی محیط کار را دستخوش تاثیر میکرد و باعث بسته شدن بسیاری از محیطهای کار درونشهری و برونشهری شد، اما آنچه درباره کرونا دیده و آثار آن اندازهگیری نشد، تاثیر کرونا بر آسیبهای اجتماعی است. تاثیر ماندگار کرونا بر سلامت روان افراد، هنوز نیز اندازهگیری نشده و برآوردی از آن وجود ندارد. ما در همان دوره که در موسسه عالی پژوهشی وابسته به وزارت کار بودیم، در دوران کرونا نشان دادیم که طبق پیشبینیها، پس از کرونا وضعیت کودکان کار و تعداد آنها بیشتر خواهد شد، زیرا کرونا مستقیم بر فقر خانواده اثر گذاشته بود و نتیجه طبیعی فقر خانواده آسیبپذیر، افزایش تعداد کودکان کار است.
مطالعات ما نشان میداد بین سال ۹۸ تا ۱۴۰۰ در دوره کرونا (و مطالعه معاونت اجتماعی و فرهنگی وزارت کار در سال ۱۴۰۱ که روند همین مطالعه را تایید کرد) جمعیت زیر خط فقر مطلق کشور، از ۱۵ درصد به ۳۰ درصد افزایش یافت. در واقع تعداد افراد زیر خط فقر ما در مدت کمتر از چهار سال به دو برابر افزایش پیدا کرد.این گزارش توضیح میداد که جمعیت زیر خط فقر مطلق تا پیش از این بیشتر شامل افراد بیکار و فاقد شغل دايم بود. ما در مطالعه جدید اما فقر افراد دارای بیمه اجتماعی را نیز بررسی کردیم که علیالقاعده سرپرست خانوار در آن خانوادهها کار میکنند و حقوق میگیرند. یعنی ما با کارگرانی مواجه بودیم که بیمه برای آنها رد میشد.جمعیت زیر خط فقر مطلق کل ما دو برابر شده بود، اما آمار جداگانهای که از فقر افراد دارای پوشش بیمهای اجتماعی و شاغل به دست آمد، نشان میداد که جمعیت افراد زیر خط فقر مطلق شاغلین ۵ برابر شده است.
یعنی اگر ما قبلا با فقر افراد بیکار مواجه بودیم، اکنون پس از این دوره با رشد فقر مطلق در میان افراد شاغل مواجه هستیم. بنابراین با توجه به اینکه جامعه زیر خط فقر ما چه در سطح کلان کشور و چه در درون جامعه کارگری و کارمندی و روستایی افزایش یافته و باتوجه به اینکه کرونا در حوزههای اشتغال و فضاهای کار ما تاثیر داشته، میتوان این تحلیل را مطرح کرد که امروز نسبت به دو، سه سال قبل، مشکلات و آسیبهای اجتماعی ما در حوزه کارگری تشدید شده است.»
روزبه كردوني در گفتوگو با خبرگزاري ايلنا افزود: «تا زمانی که تصمیمگیران و سیاستگذاران ما نسبت به مقوله آسیبهای اجتماعی کارگران توجهی سیاستگذارانه و کلان نداشته باشند و رویکرد کلان سیاستگذارانه را دارا نباشند و با پیروی از قوانین علمی مواجهه با آسیبهای اجتماعی بیتوجه باشد، ما در این حوزه موفق به مهار و کنترل آسیبها نخواهیم شد.ستاد مبارزه با مواد مخدر با تشکیلات بزرگ خود، هر سال باید گزارش دهد که در بحث مقابله با گسترش اعتیاد در میان کارگرانی -که هر لحظه به دلیل اعتیاد ممکن است کار خود را از دست دهند- چه کرده است؟ آیا اساسا بودجهای به صورت جداگانه در این خصوص اختصاص یافته است؟ عددهای بسیار بزرگی درحوزه مسوولیت اجتماعی به وزارت نفت اختصاص یافته و این وزارتخانه ثروتمند باید توضیح دهد که حداقل باتوجه به مشکلات کارگران این بخش از جمله دوری از محیط زندگی، چه کاری برای کارگر کرده است؟ »
انتهای پیام/