آذربایجانغربی تنها استان فاقد مهمانسرای ویژه کارگران است
لعیا نورانی زنوز/ کارگران سالیان سال است که با مشکلات عدیدهای دست و پنجه نرم میکنند، مشکلاتی که گویا لاعلاج است و تداوم دارد.
مشکلات مسکن، دارو و درمان، روال بازنشستگیِ کارگران سخت و زیانآور، گرانی، قراردادهای موقت و سفید امضا و ... در تلاطمهای اقتصادی و سیاستهای ناکارآمد اقتصادی کار یعنی مرگ خاموش زندگی قشری که چرخ اصلی اقتصاد به دست آنها میچرخد و اين به معني نابودي يک جامعه است.
هفته کار و کارگر را پشت سر گذاشتیم، سخنان مسئولان در ردههای مختلف مدیریتی در هفته کار و کارگر نشان میدهد همه از مشکلات و دغدغههای این قشر محروم و مستضعف واقفند اما با نگاهي به روند امور و گذر زمان صرفا ميتوان به اين عبارت بسنده کرد که «هر سال دريغ از پارسال».
چه خوب است اگر طرح مشکلات و سخن گفتن از دغدغهها و مطالبات این قشر محدود به این روزها نشود و مسئولان بعد از گذشت این چند روز، قول و قرارهایشان یادشان نرود و فراموش نکنند که چه وظایف مهمی در قبال کارگران و خانوادههای آنها دارند، بنا به گفته مشاور کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار آذربایجانغربی تنها انتظاری که جامعه کارگری از مسئولان دارند پرهیز از گفتاردرمانی و عملگرا بودن است.
علی صحرانورد در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار نای قلم، اصلاح افزایش حقوق متناسب با تورم اعلامی بانک مرکزی و سبد معیشتی را از مهمترین مطالبات جامعه کارگری عنوان و تاکید میکند، این اقدام باید هر چه سریعتر از سوی مراجع قانونی پیگیری شود.
او تصریح میکند که در حال حاضر جامعه کارگری با تنظیم دادخواست از مراجع ذیصلاح قانونی از جمله دیوان عدالت اداری طرح شکایت کرده و مطالبات قانونی خود را پیگیری میکند.
این فعال کارگری در ادامه سخنان خود امنیت شغلی را از مهمترین دغدغهها و مطالبات جامعه کارگری عنوان میکند که نقش بسزایی در حفظ اشتغال و صیانت از نیروهای کار دارد.
امنیت شغلی در یک کلام به معنای ثبات کار است که موجب ایجاد انگیزه کار، کیفیت تولید و بهرهوری بنگاه میشود و در قانون اساسی و قانون کار کشورمان بر اهمیت این موضوع تاکید و ضمانت اجرایی خاصی برای آن در نظر گرفته شده است.
این فعال رسانهای، قراردادهای موقت کار را مصداق بارز تضییع حق و حقوق کارگران و حقالناس مطرح و بر اصلاح و بهسازی قراردادها تاکید میکند.
* قراردادهای سفید امضا برازنده نظام جمهوری اسلامی ایران نیست
او همچنین قراردادهای سفید امضا را به نوعی بردهداری مینامد که برازنده نظام جمهوری اسلامی ایران نیست.
قراردادهای سفید امضا، پارادایم نسبتاً متاخری در عرصه روابط کار ایران در بخش خصوصیست که «جبر زمانه» کارگران را وادار میسازد هرچه مقابلشان بگذارند، امضا کنند.
این فعال کارگری با اشاره به اینکه آذربایجان غربی 403 هزار کارگر و حدود 120 تشکل کارگری ثبت شده در اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان استان دارد، ادامه میدهد؛ گرچه تشکلهای کارگری نمایندگان جامعهی کارگر هستند اما به دلیل نبود امنیت شغلی کارگران، قدرت چانهزنی این نمایندگان نیز سلب شده است چراکه در صورت مطالبهگری امکان از دست دادن شغل کارگران وجود دارد.
*کارگران امنیت شغلی ندارند
این فعال رسانهای، رعایت حقوق کارگران طبق قوانین کار و کنوانسیونهای بینالمللی را ضروری میداند و متذکر میشود که 98 درصد کارگران استان با قراردادهای موقت کار مشغول کار هستند و از پایداری و امنیت شغلی برخوردار نیستند.
به گفته مشاور کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان، اگر قراردادهای کارگران محکمتر و رسمیتر باشد، دستمزدشان بهبود یابد و امنیت شغلی داشته باشند چرخ تولید خواهد چرخید، کیفیت بهتر میشود، رضایتمندی مشتری بیشتر میشود و صادرات و درآمد نیز بیشتر خواهد شد و در نتیجه سطح رفاه جامعه و کارگر نیز بیشتر میشود.
صحرانورد در ادامهی بیان مشکلات جامعه کارگری، روال بازنشستگیِ کارگران سخت و زیانآور را بسیار فرساینده عنوان و اذعان میکند: گاهی برخی از کارگران در طول دورهی کار خود در چند کارگاه متفاوت کار کردهاند و عناوین شغلیِ آنها متفاوت است لذا وقتی کارگر برای انجام کارهای بازنشستگی مراجعه میکند با مشکل مواجه میشود چه بسا این سرگردانی لاعلاج سالهاست که تداوم دارد.
وی تصریح میکند: به دلیل غیر واقعی بودن احکام شغلی ثبت شده در لیستهای بیمه سازمان تامین اجتماعی بسیاری از کارگران مشمول قانون مشاغل سخت و زیان آور برای استفاده از مزایای مشاغل سخت و بازنشستگی پیش از موعد دچار مشکل هستند.
این فعال کارگری با بیان اینکه برخی کارفرمایان و مدیران کارگاهها آگاهانه یا غیرآگاهانه از درج عنوان شغلی واقعی کارگران در لیست بیمه سازمان تامین اجتماعی خودداری میکنند، اذعان میدارد: بخشی از زحمتکش ترین قشر جامعه کارگری که در مشاغلی که توسط قانون سخت و زیان آور شناخته شده است کار میکنند، به دلیل تخلف افراد دیگری از ارفاقهای جزئی که قانون برایشان پیشبینی کرده محروماند.
مشاور کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان یادآور میشود، نبود آیین نامهای مشخص در این مورد خاص باعث شده است تا کارگران بسیاری در بخشهای مختلف تولیدی، صنعتی و خدماتی نتوانند از مزایای بازنشستگی مشاغل سخت و زیان آور استفاده کنند.
او میگوید: با توجه به حجم پروندههای مربوط به سخت و زیانآور کارگران، بررسی آنها به هفتهای 2 روز افزایش یافته است.
* بهرهکشی از کارگران به دلیل عدم اجرای طرح طبقهبندی مشاغل
این فعال کارگری، همچنین نسبت به بهرهکشی از کارگران به دلیل عدم اجرای طرح طبقهبندی مشاغل هشدار داده و متذکر میشود: طبقهبندی مشاغل به معنای دستهبندی یا تنظیم مشاغل در طبقات و درجات مختلف است به طوری که رابطه صحیح و مناسبی بین عوامل سهگانه وظایف، اختیارات و مسئولیتهای شغل؛ شرایط احراز مشاغل؛ و حقوق، دستمزد و مزایای قابل پرداخت به هر طبقه و درجه شغلی برقرار شود.
صحرانورد اظهار میدارد: علیرغم تاکید قانون کار بر اجرای طبقه بندی مشاغل برخی از واحدها از اجرای این طرح فرار میکنند. بعضی از کارفرمایان به دلایلی همچون نبود توان مالی یا افزایش هزینهها از اجرای طرح خودداری و برخی دیگر آن را ناقص اجرا میکنند در حالی که این طرح باید در تمام بنگاهها به اجرا در آید تا وضعیت کارگران و نیروهای کار بر مبنای آخرین گروه شغلی، مدرک تحصیلی و مهمتر از همه سابقه و سنوات خدمت مشخص شود.
وی طبقهبندی مشاغل را بهترین معیار برای صدور احکام شغلی کارگران دانسته و میگوید، زمانی که در کارگاه یا مجموعهای از نیروهای کار بر اساس شایستگی استفاده نمیشود در واقع با هدر رفت منابع انسانی روبرو هستیم و طبعا در این مجموعهها به دلیل تبعیض در پرداخت حقوق و دستمزد، کیفیت کار به شدت کاهش پیدا میکند.
به گفته این فعال کارگری، کارفرمایان موظفند در راستای اجرای طبقهبندی مشاغل، نیروهای قراردادی یا رسمی را با در نظرگرفتن تجربه و مهارت، توانمندی،کارایی و سابقه و سنوات در ردیف گروه و مزایای شغلی قرار بدهند.
* فشار هزینههای دارویی بر دوش رنجور کارگران
موضوع دیگری که در این گفتگو اشاره شد، مشکلات مربوط به دارو و درمان بود. گرانی و کمبود دارو به منزله محروم ماندن طبقات فرودست از تامین آن است، همین امروز فشار هزینههای دارویی بر دوش رنجور کارگران و گروههای محروم کشور سنگینی میکند؛ اینها نشانههای مثبتی نیستند چرا که مستقیم با سلامت مردم در ارتباط است.
صحرانورد با اشاره به اینکه خارج شدن ۴۵۰ قلم دارو از تعهدات تامین اجتماعی نگرانکننده است، خاطرنشان میکند: کمبود و گرانی دارو برای افراد تحت پوشش تامین اجتماعی یک بحران دیگر تلقی میشود چراکه قادر نخواهند بود هزینههای درمانی را تامین کنند.
او ادامه میدهد: در شرایط حاضر بیمارستان 288 تختخوابی امام رضای ارومیه پاسخگوی نیاز بیمهشدگان تامین اجتماعی نیست به طوری صرفا 30 الی 40 درصد آنها را پوشش میدهد از این رو توسعه بیمارستان و درمانگاهها ضرورتی اجتنابناپذیر است.
این فعال کارگری در بخش دیگری از سخنان خود میگوید: یک میلیون و 269 هزار کارگر در آذربایجانغربی وجود دارد و با وجود اینکه دهمین استان کشور به لحاظ آمار جمعیت کارگری است اما فاقد مهمانسراست، لذا احداث مهمانسرا در مرکز استان از مهمترین مطالبات تشکلهای کارگری است.
*آذربایجانغربی؛ تنها استان فاقد مهمانسرا
او اظهار میدارد: در 31 استان کشور تنها آذربایجانغربی فاقد مهمانسرا است که این خلاء در چنین وضعیت اقتصادی و معیشتی باعث مشکلات زیادی برای کارگران و خانوادههای آنها به ویژه بیماران شده است.
مشاور کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان دیگر خواسته جامعهکارگری را حذف واسطهگران و دلالان از بدنه تولید و صنعت عنوان میکند و با طرح این سوال که در کجای کتاب قانون کار آمده است که کارگران باید همیشه قربانی سرمایه و سرمایهدار باشند؟ پاسخ میدهد: کارگران به واسطه این دلالان استثمار میشوند و عامل رانت و لاغرسازی حقوق کارگران هستند.
صحرانورد در عین حال میافزاید: در سطح استان 2 هزار و 500 شرکت خدماتی و پیمانکاری فعالیت داشت که با تلاش حوزه بازرسی و روابط کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان این شرکت ها ساماندهی و به حدود 800 شرکت پیمانکاری رسیده است که هنوز هم در بدنه برخی از بنگاههای اقتصادی حضور فعالی دارند.
به گفته وی معضل بزرگ شرکتهای پیمانکاری در بحث تأمین نیرو است که باعث جلوگیری از انعقاد قراردادهای مستقیم بین کارفرمایان و کارگران میشود.
*65 درصد کارگران استان فاقد مسکن هستند
این فعال رسانهای با اشاره به اینکه 65 درصد کارگران استان فاقد مسکن هستند، خاطرنشان میکند: حدود 80 درصد حقوق و دستمزد کارگران در بخش مسکن هزینه میشود.
او تاکید میکند، اقدامات عاجل در خصوص ساخت مسکن کارگران مورد توجه دولت قرار گیرد.
این فعال کارگری سخنان خود را اینگونه پایان میدهد، کارگران موتور محرک تولید هستند این درحالیست که افزایش دستمزدها یک سوم بوده اما سفره کارگران به نسبت دو سال ماضی یک دهم شده است، لذا باید سهمبری عادلانه کارگران از درآمد کار و توجه دادن به صاحبان سرمایه با رعایت انصاف مورد توجه جدی قرار گیرد.
هر چند چرخ اصلی اقتصاد به دست کارگران میچرخد اما متأسفانه حقوق و دستمزدهای کم و مشکلات دیگری که بر سر راه کارگران بوده علاقه و رمقی برای کارگران نمیگذارد.
میطلبد قشر کارگر و گردانندگان چرخه تولید مورد توجه جدی دولت قرار گیرد.
انتهای پیام/